Introductie van de buitenlandse spreker: "Dat ze die man hebben kunnen krijgen!"
In overleg met de organisatie kiest Pieter een profiel voor de spreker, bijvoorbeeld een Duitse staatssecretaris, bankier of burgemeester, of een Amerikaanse CEO. De dagvoorzitter introduceert hem als een belangrijke keynote speaker, en zo staat hij ook aangekondigd in het programma.
Spreker begint speech in eigen taal: "Maar wat is die man ongelofelijk saai!"
Naarmate de spreker langer in het Duits praat, begint men zich in de zaal toch ongerust af te vragen of dit zo 40 minuten doorgaat. Hij werd aangekondigd als een internationaal gerenommeerd spreker, en zoals je van een Duitser mag verwachten is hij zeker degelijk, maar wat is deze man oersaai!”
Buitenlander blijkt Nederlands te spreken: "Oh, gelukkig! Hij spreekt Nederlands!"
Op een afgesproken moment grijpt de dagvoorzitter in: of de spreker in het Nederlands verder wil gaan? Dan blijkt hij een charmante variant van onze taal te spreken. Speelt Pieter een Duitser, dan spreekt hij het bekende ‘Bernhard-Nederlands’. Opluchting alom.
Saaie speech wordt hilarische conference: "En wat is die man grappig!"
De saaie Duitser blijk te geven van enige humor, wat men van Duitsers zeker niet verwacht. “Wij Duitsers maken geen grapjes.” Uiteindelijk ontpopt onze Oosterbuur zich als een onvervalste cabaretier die de zaal meer dan twintig minuten onbedaarlijk laat lachen.